Norma EN12767:2019 Bierne bezpieczeństwo konstrukcji wsporczych dla urządzeń drogowych
To, jak poważne skutki będzie miał wypadek drogowy dla podróżujących samochodem, jest uzależnione od zachowania się konstrukcji wsporczej urządzenia drogowego, uderzonego przez samochód. Przy projektowaniu tych konstrukcji można uwzględnić aspekty bezpieczeństwa i wprowadzić rozwiązania umożliwiające wygięcie się słupa, bądź wyrwanie go z podłoża pod wpływem uderzenia pojazdu.
Wyżej wymieniona norma rozróżnia trzy klasy konstrukcji wsporczych pod względem bezpieczeństwa biernego:
pochłaniające energię w wysokim stopniu (HE), pochłaniające energię w niskim stopniu (LE) oraz niepochłaniające energii (NE).
Konstrukcje wsporcze, których nie obowiązują wymagania bezpieczeństwa biernego, należą do klasy 0.
Norma narzuca obowiązek przeprowadzenia 2 kompletnych testów, w celu przypisania klasy bezpieczeństwa do danej konstrukcji:
– próba przy prędkości 35 km/godz., mająca na celu zapewnienie właściwego zachowania konstrukcji wsporczej przy niewielkiej prędkości;
– test obejmujący trzy prędkości zderzenia (50, 70 lub 100 km/godz.)
Aby określić poziom bezpieczeństwa dla osób jadących w pojeździe, w próbach zderzeniowych dokonuje się pomiaru dwóch parametrów:
– ASI: wskaźnik intensywności przyspieszenia;
– THIV: teoretyczna prędkość głowy w czasie zderzenia.